مفهوم نقدینگی در بازارهای مالی

به طور کلی، نقدینگی به توانایی خرید و فروش دارایی‌ها بدون ایجاد تغییرات شدید در قیمت آن‌ها اشاره دارد. اما در ترید، مفهوم نقدینگی بیشتر به مناطقی از نمودار اشاره دارد که دستورات خرید و فروش زیادی در آن‌جا تجمع کرده‌اند. این مناطق معمولاً محل فعالیت سرمایه‌گذاران بزرگ (مانند بانک‌ها و مؤسسات مالی) هستند.

انواع نقدینگی در بازارهای مالی

  1. نقدینگی زیر خطوط روند (Trendline Liquidity):زیر خطوط روند، به‌ویژه در بازارهای صعودی یا نزولی، معمولاً نقاطی وجود دارند که استاپ‌لاس‌ها (“Stop-Loss”) یا دستورات معلق (“Pending Orders”) جمع می‌شوند. این مناطق جذاب برای معامله‌گران بزرگ هستند زیرا با فعال کردن این دستورات می‌توانند حجم معاملات بالایی را به بازار وارد کنند.
  2. نقدینگی پشت سقف و کف‌ها:سقف‌ها و کف‌ها (Highs & Lows) مناطق کلیدی در نمودار هستند که معمولاً دستورات استاپ‌لاس معامله‌گران خرد در آنجا قرار می‌گیرند. بازارسازان اغلب به‌طور هدفمند این مناطق را برای شکار نقدینگی هدف قرار می‌دهند.
  3. نقدینگی در مناطق ایمبالانس (Imbalance):مناطق عدم تعادل یا ایمبالانس زمانی شکل می‌گیرند که حرکت قیمت به شدت به یک سمت باشد و فرصت کمی برای انجام معاملات در خلاف جهت فراهم شود. این مناطق اغلب به عنوان نقاط بازگشتی یا پر کردن شکاف‌ها (“Gap-Filling”) عمل می‌کنند.
  4. نقدینگی تجمع‌یافته در نزدیکی حمایت و مقاومت:سطوح حمایت و مقاومت معمولاً محل تجمع دستورات خرید و فروش هستند. معامله‌گران بزرگ ممکن است این مناطق را برای فعال کردن دستورات و تغییر جهت بازار مورد استفاده قرار دهند.


چگونه نقدینگی در بازار شکل می‌گیرد؟

  1. فعالیت معامله‌گران خرد:معامله‌گران خرد معمولاً دستورات استاپ‌لاس یا لیمیت را در نقاطی که واضح به نظر می‌رسند، مانند سقف‌ها و کف‌ها قرار می‌دهند. این موضوع باعث می‌شود که این نقاط به مناطق پرنقدینگی تبدیل شوند.
  2. حضور بازارسازان و نهنگ‌ها:بازارسازان و نهنگ‌ها از تجمع نقدینگی برای اجرای دستورات بزرگ خود استفاده می‌کنند. این گروه‌ها اغلب از تکنیک‌هایی مانند فیک‌اوت (“Fakeout”) برای شکار نقدینگی استفاده می‌کنند.
  3. رویدادهای خبری:اخبار مهم اقتصادی می‌توانند باعث افزایش شدید نقدینگی در نقاط خاصی شوند. معامله‌گران باید در زمان انتشار اخبار مراقب افزایش نوسانات باشند.


استراتژی‌های ترید مبتنی بر نقدینگی

1.شناسایی مناطق پرنقدینگی:با استفاده از تحلیل تکنیکال، می‌توان مناطقی را که احتمال تجمع نقدینگی بالاست شناسایی کرد. این مناطق معمولاً شامل:

  • خطوط روند
  • سقف‌ها و کف‌ها
  • مناطق ایمبالانس

2.استفاده از شکست‌های جعلی (False Breakouts):شکست‌های جعلی زمانی رخ می‌دهند که قیمت ابتدا از یک سطح کلیدی عبور کند و سپس به سرعت به داخل آن بازگردد. این استراتژی برای شکار نقدینگی توسط نهنگ‌ها استفاده می‌شود و معامله‌گران می‌توانند با دنبال کردن آن، وارد معاملات شوند.

3.پرایس اکشن (Price Action):پرایس اکشن یکی از بهترین روش‌ها برای درک جریان نقدینگی در بازار است. الگوهایی مانند پین بار (“Pin Bar”) و اینساید بار (“Inside Bar”) اغلب در مناطق پرنقدینگی شکل می‌گیرند.

4.مدیریت ریسک:درک مفهوم نقدینگی به معامله‌گران کمک می‌کند تا استاپ‌لاس‌ها را در مناطقی قرار دهند که احتمال شکار شدن آن‌ها کمتر باشد. همچنین استفاده از نسبت ریسک به ریوارد مناسب ضروری است.

ابزارهای شناسایی نقدینگی
 (لازم به ذکر است آکادمی علیرضا کتابی استفاده از اندیکاتور ها را تایید نمی کند)

1.اندیکاتورها:

  • اندیکاتور ولوم (“Volume Indicator”) برای بررسی حجم معاملات
  • اندیکاتور VWAP برای تشخیص جریان نقدینگی روزانه

2.نرم‌افزارهای تحلیل پیشرفته:

  • پلتفرم‌هایی مانند MetaTrader و TradingView به معامله‌گران امکان می‌دهند مناطق کلیدی را به راحتی تحلیل کنند.

3.تحلیل اوردر بوک (Order Book):مطالعه اوردر بوک برای شناسایی مناطقی که دستورات خرید و فروش زیادی در آن‌ها قرار دارند، می‌تواند به شناسایی نقدینگی کمک کند.

نتیجه‌گیری

نقدینگی در بازارهای مالی یک مفهوم کلیدی است که می‌تواند به معامله‌گران کمک کند تا تصمیمات آگاهانه‌تری بگیرند. درک مناطق پرنقدینگی، شناخت رفتار بازارسازان و نهنگ‌ها و استفاده از استراتژی‌های مناسب می‌تواند به بهبود عملکرد معاملاتی کمک کند. با یادگیری این اصول و تمرین مداوم، می‌توانید به یک معامله‌گر موفق تبدیل شوید.

تهیه شده در آکادمی علیرضا کتابی